Με δάκρυα στα μάτια κι έναν ευλαβικό ασπασμό στο σεπτό του σκήνωμα, κλήρος και λαός, αποχαιρέτησαν το Σάββατο 24 Ιούνη, τον μακαριστό Καθηγούμενο της Μονής Αγάθωνα, Αρχιμ. π. Δαμασκηνό Ζαχαράκη.
Από το μεσημέρι της Παρασκευής, που έπεσε ως “κεραυνός εν αιθρία” η είδηση του αιφνιδίου θανάτου του, και καθ’ όλη την διάρκεια της νύχτας χιλιάδες πιστοί και κυρίως νέοι ανηφόριζαν στο Ιστορικό Μοναστήρι του Αγάθωνα για να ανάψουν ένα κερί και να αφήσουν ένα λουλούδι στη μνήμη του πράου και ταπεινού Γέροντος της αγάπης π. Δαμασκηνό.
Το πρωί του Σαββάτου τελέσθηκε ιερατικό συλλείτουργο στο καθολικό της Μονής ενώπιον του σκηνώματος του μακαριστού Καθηγουμένου και ακολούθως εψάλη στην αυλή, λόγω του μεγάλου πλήθους των πιστών, η Εξόδιος Ακολουθία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Φθιώτιδας κ. Νικολάου και συγχοροστατούντων των Μητροπολιτών, Θεσσαλιώτιδας & Φαναριοφερσάλων κ. Τιμοθέου, Καρπενησίου κ. Γεωργίου και του Επισκόπου Τανάγρας κ. Πολυκάρπου.
Στην Θεία Λειτουργία και την Εξόδιο ακολουθία έψαλλε Βυζαντινός Χορός υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου και Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Μητρόπολης, Ανδρέου Ιωακείμ.
Παρέστησαν δε σύσσωμες οι ανδρικές και γυναικείες Μοναστικές αδελφότητες της Μητρόπολης , καθώς Ηγούμενοι και Ηγουμένισσες Μονών του Αγίου Όρους και άλλων Μητροπόλεων και όλοι οι αδελφοί και πατέρες της Μονής Αγάθωνα.
Ειδικότερα: ο Καθηγούμενος του Μεγάλου Μετεώρου και Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων Αρχιμ. Νήφων Καψάλης, ο Ηγούμενος του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου της Κουτλουμουσιανής σκήτης Αγ. Όρους, Αρχιμ. Χρυσόστομος, ο Καθηγούμενος της Μονής Προυσού Αρχιμ. Γεράσιμος Τσιρώνης, ο προηγούμενος της Μονής Προυσού Αρχιμ. Χρυσόστομος Δρόσος, ο Ιερομάναχος της Ι. Μ. Ξενοφώντος Αγ. Όρους Αρχιμ. Σεραφείμ Ξενοφωντινός, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Καρπενησίου Αρχιμ. Ιλαρίων Λιάσκος, η Καθηγουμένη της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορμπόβου της ΜητρόποληςΤρίκκης και Σταγών Γερόντισσα Θεοφυλάκτη με μέλη της αδελφότητος, αντιπροσωπεία μοναζουσών της Μονής Κοιμήσεως Θεοτόκου Βυτουμά καθώς και πολλοί εκπρόσωποι Μητροπόλεων.
Παρέστησαν, οι τ. Υπουργοί Κωστής Χατζιδάκης, Θανάσης Γιαννόπουλος, Χρήστος Σταϊκούρας και Δημήτρης Αλαμπάνος, όλοι οι βουλευτές της Φθιώτιδας, σύσσωμη η Πολιτική ηγεσία του τόπου, με προεξάρχοντα τον Περιφερειάρχη Στερεάς Κώστα Μπακογιάννη καθώς και σύσσωμη η Στρατιωτική ηγεσία του Νομού.
Επίσης παρέστησαν πολιτικές αρχές του Νομού Καρπενησίου, γενέτειρα του μακαριστού.
Επικήδειοι
Εμφανώς συντετριμμένος ο κ. Νικόλαος εκφώνησε επικήδειο λόγο, σκιαγραφώντας την σπάνια και χαρισματική προσωπικότητα του μακαριστού Γέροντος π. Δαμασκηνού.
Χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Πενθεί σήμερα η παλαίφατος Ιερά Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου του Αγάθωνος δια την απώλεια του Καθηγουμένου αυτής, μακαριστού Αρχιμανδρίτου π. Δαμασκηνού. Κατά άνθρωπον λέγω πενθεί, διότι εμείς οι χριστιανοί πιστεύουμε ότι ο θάνατος καταργήθηκε με την Ανάσταση του Κυρίου μας και εκείνος που φεύγει περνάει εις την πραγματική πατρίδα, την αιωνιότητα, όπου υπάρχει φως και ζωή.
Από εχθές το πρωί μετετέθη εις την ουράνιο Ιερουσαλήμ, ο αγαπητός μας Δαμασκηνός. ο Πνευματικός πατέρας, ο διδάσκαλος, ο εξομολόγος, ο Άνθρωπος, ο καλός χριστιανός. Δεν γνωρίζουμε τις βουλές του Θεού, έτσι ηθέλησε, έτσι και εποίησε, γι’ αυτό Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Ο π. Δαμασκηνός, ήταν για εμένα γνήσιος αδελφός και συνεργάτης. Διαχειριστήκαμε φιλαδέλφως και ορθροφρόνως όλα τα θέματα τα οποία είχαν σχέση όχι μόνο με την Μονή αλλά και με την Μητρόπολή μας και κυρίως τον ευγνωμονώ για την ορθή διαχείριση του ουρανίου σημείου που μας έτυχε, αυτό της αφθαρσίας του σεπτού σκηνώματος του Οσίου Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου».
Στην συνέχεια ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας έκανε μια σύντομη αναδρομή στην επίγεια ζωή του π. Δαμασκηνού από την γέννησή του στο Νέο Αργύριo της Ευρυτανίας, έως και την τελευταία ημέρα της ζωής του.
«Έζησε στο μοναστήρι από το 1971 κληρονομώντας από τον όσιο γέροντα Βησσαρίωνα τη βαθυστόχαστη σοφία, την αγάπη προς τον λαό, την πνευματικότητα και την αγάπη προς τη Θεία Λατρεία.
Η προσωπικότητά του χαρακτηρίζεται από πράγματα τα οποία δεν συναντώνται εύκολα σε κληρικούς. Είχε γνήσιο εκκλησιαστικό πνεύμα, σεβασμό και υπακοή στην Εκκλησιαστική αρχή και δει στον Επίσκοπό του, ήταν συνεπής με τα διαχειριστκά της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, όλα τα είχε στην τάξη τους, σε απόλυτη πιστότητα στους κανόνες και στους νόμους. Ήταν άνθρωπός της κοινωνίας, όπως ο π. Βησσαρίων, παρών στις χαρές και στις λύπες των ανθρώπων της περιοχής και όλων των πνευματικών του παιδιών.
Ήταν ποιητής και συγγραφεύς. Δάσκαλος στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας επί 32 χρόνια που πάντοτε αγκάλιαζε τους μαθητές με στοργή και αγάπη.
Ο π. Δαμασκηνός ήταν μια πολυσήμαντη και σπάνια προσωπικότητα.
Άγιοι Αρχιερείς θέλω να σας ευχαριστήσω διότι συμμερίζεσται τη θλίψη και εμού του ελαχίστου, του ιερού κλήρου, της αδελφότητος και του λαού της περιοχής μας.
Από εχθές ζούμε δύσκολες στιγμές και δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη ότι δεν θα έχουμε πλέον κοντά μας τον π. Δαμασκηνό. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ, διότι άφησε στην ζωή μας σφαργίδες ανεξίτηλες. Ευχηθείτε αδελφοί μου ο Κύριος να τον αναπαύει εν τη αγήρω μακαριότητι αυτού και να εύχεται από τον ουρανό υπέρ πάντων ημών, αφήνει όμως μια καλή και δεμένη αδελφότητα την οποία εκείνος εδημιούργησε και την οποία θέλω να προτρέψω να συνεχίσετε επί τα ίχνη του Δαμασκηνού».
Στην συνέχεια εκφώνησε επικήδειο ο ομότιμος Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργος Σπανός, αδελφικός φίλος του Γέροντα.
Ο Διευθυντής του Εκκλησιαστικού Γυμνασίου – Λυκείου και ανηψιός του μακαριστού Γιάννης Ζαχαράκης ανέγνωσε το ψήφισμα του Συλλόγου Καθηγητών του Σχολείου.
Τέλος ο αδελφός του Γέροντα Ηλίας Ζαχαράκης τ. Λυκειάρχης εκ μέρους της οικογενείας ευχαρίστησε τον κ. Νικόλαο για τα λόγια αγάπης προς τον π. Δαμασκηνό, καθώς και όλους τους παρισταμένους για την συμπαράσταση στο πένθος τους.
Στη συνέχεια σχηματίσθηκε πομπή μέχρι το κοιμητήριο όπου έγινε η ταφή.
Μετά την ταφή η αδελφότης προσέφερε γεύμα στους Αρχιερείς, Ιερείς, Μοναχούς, Μοναχές, επισήμους και συγγενείς.
Σε όλο δε τον κόσμο προσέφερε φαγητό.
Σύντομο Βιογραφικό του Μακαριστού Καθηγουμένου της Μονής Αγάθωνα
Ο μακαριστός Καθηγούμενος της παλαιφάτου Ιεράς Μονής Παναγίας Αγάθωνος Αρχιμ. Δαμασκηνός (κατά κόσμον Δημήτριος) Ζαχαράκης εγεννήθη εις το χωρίον Νέον Αργύριον Ευρυτανίας το έτος 1950.
Γόνος ευσεβών γονέων , του Θεοφάνους και της Χαρίκλειας, από πολύ μικρός διδάχτηκε από τον πατέρα του την ευσέβεια, την αγάπη προς την λειτουργική ζωή και την ψαλτική τέχνη.
Ως μαθητής της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, συνεδέθη με την Ιερά Μονή Αγάθωνος της οποίας υπήρξε δόκιμος από το 1971, διδασκόμενος από τους πατέρας της Ιεράς Μονής την μοναχική ζωή.
Έζησε δίπλα στον όσιο Βησσαρίωνα τον Αγαθωνίτη και τον Μακαριστό Καθηγούμενο Γερμανό Δημάκο τον «παπα-ανυπόμονο».
Το 1979 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ λαμβάνοντας το πτυχίο του με βαθμό Άριστα.
Από το έτος 1980 και για 32 χρόνια διετέλεσε Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, μεταλαμπαδεύοντας στους μαθητές και τους υποψηφίους ιερείς, τα ιερά γράμματα της Θεολογικής επιστήμης και την αγάπη για την γνήσια λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας.
Το 1992 εκάρη μοναχός και το ίδιο έτος χειροτονείθηκε διάκονος και πρεσβύτερος υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου Φθιώτιδος κυρού Δαμασκηνού. Στις 21 Μαϊου 1993 εξελέγην παμψηφεί Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγάθωνος εις διαδοχήν του π. Γερμανού Δημάκου , τον οποίο και διηκόνησε έως το τέλος της ζωής του.
Υπήρξε πνευματικός πολλών ιερέων και εκατοντάδων λαϊκών, στους οποίους απάλυνε τον πόνο της ψυχής τους με τον γλυκή και φωτισμένο λόγο του. Ιδιαίτερα ελεήμων και φιλόξενος προς όλους. Πρότυπος λειτουργός και μύστης των Θείων Μυστηρίων.
Λόγιος συγγραφεύς, ποιητής και ομιλητής. Προικισμένος από τον Θεό με το χάρισμα της ποίησης, μετέφερε μέσω των δεξιότεχνων στίχων του τα αποστάγματα της απλοϊκής και ταπεινής τους καρδίας, καταστώντας τον αναγνώστη κοινωνό των ψυχικών του συναισθημάτων και της αγάπης του προς τον Κύριο, την Μάνα Παναγία και την Ένδοξη Πατρίδα μας.
Τον Ιούλιο του 1996 μετά από σοβαρή ασθένεια μετέβη στη Φλώριδα των Η.Π.Α και υποβάλλεται σε μεταμόσχευση ήπατος. Έκτοτε υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της δωρεάς οργάνων κηρύττοντας ότι η πράξη αυτή είναι ανθρώπινη μίμηση του Δωρεοδότου Κυρίου.
Κατά την διάρκεια της Ηγουμενίας του, ανεμόρφωσε εξ ολοκλήρου τα κτίρια της Ιεράς Μονής, αναπαλαιώνοντας και συντηρώντας το Ιστορικό Καθολικό, χτίζοντας το Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Χριστοφόρου στον περίβολο του μοναστηριού, χτίζοντας ξενώνες και το Μουσείο της Ιεράς Μονής.
Επί Ηγουμενίας του επίσης έτυχε η μεγάλη ευλογία του αφθάρτου σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος, το οποίον η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ονόμασε «σημείον του ουρανού».