Στη Μονή Παναγίας Αντινίτσης ιερούργησε και μίλησε την Κυριακή των Μυροφόρων 12 Μαΐου ο Μητροπολίτης κ. Νικόλαος, επί τη επετείω των 75 ετών της μαρτυρικής μνήμης της ανατίναξης της Μονής και του παρακειμένου Σανατορίου, από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής το 1944.
Η Αναστάσιμη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε σε κλίμα συγκίνησης και χαράς, μιας και η Μονή με την Χάρη του Θεού και τις πρεσβείες της Παναγίας απέκτησε έναν ακόμη Μοναχό και η αδελφότητα, η οποία τελεί υπό την πνευματική καθοδήγηση του Καθηγουμένου π. Αμβροσίου Αναστασίου, αριθμεί πλέον 6 μοναχούς, όλοι πνευματικά αναστήματα και τέκνα της Μητρόπολης..
Ο κ. Νικόλαος χοροστάτησε στον όρθρο και κατόπιν προηξήρχε της Αρχιερατικής Λειτουργίας πλαισιούμενος από: τον Αγιορείτη Ιερομόναχο Αρχιμ. π. Επιφάνιο Παντοκρατορινό, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τη Φιλιαδώνα, τον Καθηγούμενο της Μονής, τους πατέρες της Αδελφότητος και τον Αρχιδιάκονό του π. Ευστάθιο Κατόπη.
Τους ύμνους των ακολουθιών απέδωσαν οι Ευάγγελος Τσιρίγκας, Πρωτοψάλτης, Αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και ο Χρήστος Τσιρίγκας Πρωτοψάλτης του ΙΝ Αγίας Σοφίας Λαμίας.
Μετά την ανάγνωση της Ευαγγελικής περικοπής, ο Μητροπολίτης κήρυξε τον Θείο Λόγο προς τους παρισταμένους πιστούς, μιλώντας για την τόλμη και το θάρρος των Μυροφόρων γυναικών και των δύο τιμωμένων ανδρών, του Ιωσήφ του Βουλευτού του εξ Αριμαθαίας και του Νικοδήμου, του νυκτερινού μαθητού του Κυρίου.
Χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος ανέφερε:
«Θέλει τόλμη και θάρρος, αδελφοί μου η πνευματική ζωή. Ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή χρειαζόμαστε περισσότερο θάρρος και τόλμη για να διατρανώνουμε προς κάθε κατεύθυνση την χριστιανική μας ιδιότητα.
Δεν μας έδωκε ο Θεός πνεύμα δειλίας, αλλά πνεύμα δυνάμεως και οι χριστιανοί έχουν ψυχή και σθένος. Το παρατηρούμε σήμερα γύρω μας, που έχει μαραθεί το σθένος και οι άνθρωποι κυκλοφορούν αγέλαστοι, μελαγχολικοί χωρίς πρωτοβουλίες. Η απάντηση σ’ αυτό που συμβαίνει είναι ότι χάσαμε τον σύνδεσμό μας με τον Χριστό. Ο Πνευματικός άνθρωπος δεν φοβάται, διότι ξέρει ότι έχει βοηθό και συμπαραστάτη του τον Κύριο.
Αυτή τη δύναμη της τόλμης που είχαν οι Μυροφόρες γυναίκες και οι δύο σήμερα τιμώμενοι άγιοι Ιωσήφ και Νικόδημος, εύχομαι να χαρίσει ο Κύριος σε όλους μας».
Στο τέλος της Λειτουργίας ο κ. Νικόλαος με εμφανή την συγκίνηση, μίλησε για την θλιβερή επέτειο της ανατινάξεως της Μονής και του παρακειμένου Σανατορίου από τα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής το 1944, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να φονευθούν όλοι οι Πατέρες και οι 35 ασθενείς που νοσηλευόταν στο Σανατόριο και αναφέρθηκε επίσης στον Δόκιμο της Μονής Δημήτριο Σαμαντά, στον οποίο επρόκειτο να τελέσει την ρασοφορία και χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Χαίρω διότι με την παρουσία σας σήμερα εδώ, συμπαρίστασθε σε μια γενναία απόφαση ενός νέου παιδιού, του αγαπητού σε όλους μας Δημητρίου, να αφήσει τα εγκόσμια και να αφιερωθεί και να αφοσιωθεί εις τον Θεό και εις την Εκκλησία.
Το Μοναστήρι μας με την σημερινή ρασοφορία αριθμεί 6 μοναχούς, παιδιά δικά μας, της Τοπικής μας Εκκλησίας.
Αυτή η Μονή έχει πολύ μεγάλη Ιστορία. Σήμερα εορτάζει και πενθεί την θυσία των Πατέρων και των 35 ασθενών που νοσηλευόταν στο Σανατόριο, τους οποίους τα εχθρικά Γερμανικά Στρατεύματα κατοχής την Δευτέρα του Πάσχα το 1944 εφόνευσαν κατά την ανατίναξη και ολική καταστροφή της Μονής. Εδώ είναι τόπος ποτισμένος με αίμα και δάκρυα. Το Μοναστήρι μας είναι χτισμένο από τον 12ο αιώνα και με την χάρη του Θεού το αναστηλώσαμε εκ βάθρων και επιτελεί σήμερα μια σπουδαία πνευματική αποστολή με ήρεμο αλλά αποτελεσματικό τρόπο.
Έχουμε μεγάλη χαρά που ένα ακόμη παιδί μας , ο Δημήτρης, με πνεύμα θυσίας και αγάπης προς τον Θεό έρχεται για να εργασθεί στο πνευματικό έργο της Μονής. Έχει τα χρόνια του Χριστού, 33 ετών, είναι Πτυχιούχος του ΑΤΕΙ Δομικών υποδομών και έχει πολλά ακόμη τάλαντα.
Μακάρι αδελφοί μου και άλλα παιδιά σαν τον Δημήτρη που έχουν την κλίση, να πάρουν την απόφαση και να αφιερωθούν στον Θεό. Η μοναχική ζωή έχει μεγαλείο. Είναι για τους δυνατούς και τους τολμηρούς. Δεν έχουν αξία τα κοσμικά πράγματα, μόνο η ψυχή του ανθρώπου.
Ευχηθείτε πατέρες και αδελφοί, να δώσει ο Θεός και η Παναγία που είναι το τείχος των Παρθένων και προστάτις των μοναχών, να σκεπάζει το νέο Μοναχό και την αδελφότητα και να αναδειχθεί η Μονή ένα πνευματικό κέντρο που θα καλλιεργούνται τα ιδανικά, τα χαρίσματα και θα προσφέρεται στους προσκυνητές ανάπαυση και ανάταση ψυχής».
Ακολούθησε σε κλίμα συγκινήσης η ρασοφορία του Δοκίμου αδελφού της Μονής, τον οποίο ο Μητροπολίτης μετονόμασε σε π. Δαυίδ, δίδοντάς του το όνομα στη μνήμη του οσίου Δαυίδ του Γέροντος του εν Ευβοία, του Λοκρού, ενός μεγάλου αγίου εκ της χορείας των Φθιωτών αγίων, με την ευχή ο νέος Μοναχός να βαδίσει στα χνάρια της ζωής του οσίου Δαυίδ.
Ακολούθησε ο ασπασμός του τιμίου Σταυρού και της χειρός του π. Δαυίδ από όλους τους παρευρισκομένους, συγγενείς, φίλους και προσκυνητές και στην συνέχεια ψαλλομένων Αναστασίμων ύμνων εν πομπή οι Πατέρες και ο κ. Νικόλαος μετέβησαν στο Αρχονταρίκι της Μονής, όπου παρετέθη σε όλους πλούσια δοχή.
Στη Λειτουργία μεταξύ των πολλών προσκυνητών παρέστησαν: ο Δήμαρχος Λαμιέων Νικος Σταυρογιάννης και η τ. Βουλευτής Φθιώτιδος Ελένη Μακρή-Θεοδώρου.