Βαθιά οδύνη, θλίψη και αγανάκτηση για τους 18 συνάνθρωπους μας που έχασαν τη ζωή τους στο δάσος τη Δαδιάς, τους τραυματίες και την απειλή που βιώνει πλήθος κόσμου, με τις φλόγες σε όλη την Ελλάδα να απειλούν ανθρώπινες ζωές, ζώα, σπίτια, ενώ ήδη έχουν καταστραφεί αμέτρητα στρέμματα δάσους και φυσικού περιβάλλοντος. Για τις εικόνες που θυμίζουν πόλεμο, όπως αυτή της εκκένωσης του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης μέσα στη νύχτα και μετατροπής του πλοίου της γραμμής σε «πλωτό νοσοκομείο». Για τον αέρα που αναπνέουμε όλοι που μυρίζει καμένο και είναι γεμάτος μικροσωματίδια, ακόμα και χιλιόμετρα μακριά από τα μέτωπα, επιβαρύνοντας ιδιαίτερα ανθρώπους με αναπνευστικά προβλήματα αλλά και εν γένει την υγεία των συμπολιτών μας.
Με τις σκέψεις μας να βρίσκονται στους οικείους των θυμάτων και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που δοκιμάζονται από τα πύρινα μέτωπα και φυσικά στους πυροσβέστες που δίνουν σκληρή και άνιση μάχη με τις φλόγες, αναρωτιόμαστε τι άλλο πρέπει να γίνει για να αλλάξει η νοοτροπία στο θέμα των πυρκαγιών και να αντιμετωπιστεί το θέμα ολιστικά. Από τη στιγμή που ανάψει η φωτιά, κανένα πυροσβεστικό όχημα, επίγειο ή εναέριο, καμιά ομάδα ανδρών όσο πολυάριθμη κι αν είναι δεν αποτελούν πανάκεια. Η πρόληψη και η θωράκιση είναι το νούμερο 1 μέτρο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
Το «εκρηκτικό μείγμα» της κλιματικής αλλαγής, μαζί με την αμέλεια, την κακοδιαχείριση και την εγκατάλειψη των δασών, την ελλιπέστατη πρόληψη και των τετριμμένων πρακτικών ενός «επιτελικού κράτους απειλούν την ύπαρξη μας. Απαιτούνται άμεσες ενέργειες από το κράτος και φυσικά η προσοχή και η συμβολή όλων μας και σε ατομικό επίπεδο. Οι μακρές ξηρασίες και οι υψηλές θερμοκρασίες που πλέον ξεκινούν πολύ νωρίς – από τον Μάιο ή και τον Απρίλιο – δημιουργούν το κατάλληλο “εκρηκτικό” υπόστρωμα ξερής ύλης που επικαλύπτει τα εδάφη γύρω από τα δένδρα και με τους ανέμους διασπείρεται και πέραν των δασικών εκτάσεων. Μαζί με τους εγκληματικούς εμπρησμούς, αλλά και την εγκληματική αμέλεια κάποιων η χώρα έχει καταντήσει αποκαΐδια.
Οι τετριμμένες πρακτικές ενός «επιτελικού κράτους» που απαξιώνει τις Δασικές Υπηρεσίες και δεν επενδύει σε στελέχωση και εξοπλισμό με την κυβέρνηση να κωφεύει τόσο στις επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις πολύπειρων και ειδικών Δασαρχών και επιστημόνων και αντί να επανδρώσει και να διασπείρει την Πρώτη βαθμίδα της Εποπτείας – Παρακολούθησης με εξοπλισμό όπως υπέρυθρες κάμερες και drones και μεικτά κλιμάκια από δασικούς υπαλλήλους και εθελοντές για την απομείωση των ξερών υπολειμμάτων, με ευθύνη και συμβολή Δήμων και Περιφερειών, κατάργησε τις κατά τόπους Δασικές Διευθύνσεις και την αρμοδιότητα τους με βάση την καλύτερη γνώση του χώρου τους και ακραίως συγκεντρωτικά τα ανέθεσε στο ΥΠΕΝ και ως προς την Πυρόσβεση στο Πυροσβεστικό Σώμα. Έτσι για κάθε πυρκαγιά, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τις δασικές εκτάσεις, αποφασίζουν σε κλειστά γραφεία στην Αθήνα “ιθύνοντες”, που καμία ιδέα δεν έχουν για το τοπικό ανάγλυφο και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτό, καθώς και για τα μέσα Πυρόσβεσης και το έμψυχο προσωπικό που είναι διαθέσιμα τοπικά για αμεσότερη επέμβαση.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου χρόνια τώρα. Απαιτείται ολιστική και άμεση αντιμετώπιση με λύσεις όπως:
Αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Σταθερότητας για την αναβάθμιση των Δασικών Υπηρεσιών με εξοπλισμό και προσωπικό.
Αποκεντρωμένη διοίκηση και άμεση νομοθετική μεταρρύθμιση με σωστή κατανομή των αρμοδιοτήτων που θα συμπεριλαμβάνουν και την τοπική αυτοδιοίκηση.
Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός του Πολεοδομικού σχεδιασμού καθώς και ολοκλήρωση των δασικών χαρτών
Δημιουργία πλαισίου που θα προάγει το καθάρισμα των δασών από την ξερή ύλη και η οποία θα αξιοποιείται ως βιομάζα για την παραγωγή βιοκαυσίμου, συμβάλλοντας τόσο στην πρόληψη από πυρκαγιές όσο και στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Δε μπορεί όλες οι επενδύσεις σε φιλικής προς το περιβάλλον ενέργεια να γίνονται μόνο σε ανεμογεννήτριες.
Κίνητρα για την αποκέντρωση. Παλαιότερα, όταν υπήρχε νέος κόσμος στα ορεινά χωριά εργαζόταν στα δάση, εκμεταλλευόταν την καύσιμη ύλη, έβοσκε τα ζώα. Διαδικασίες που λειτουργούσαν αυτόματα ως μέσο προστασίας.
Δημιουργία πλαισίου για τη προώθηση του εθελοντισμού για την προστασία και τον καθαρισμό των δασών, αλλά και για δραστηριότητες στη φύση για να συνδεθεί η κοινωνία ουσιαστικά με το περιβάλλον και να αποκτήσει περιβαλλοντική συνείδηση
Εισαγωγή στη ελληνική εκπαίδευση ύλης που προάγει την συνείδηση για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, καθώς και ύλης που παρέχει γνώση για τις ενέργειες που πρέπει να κάνει κάθε πολίτης για την πρόληψη αλλά και για την προστασία του σε ενδεχόμενη πυρκαγιά, δημιουργώντας υπεύθυνους πολίτες.
Κατάθεση πρότασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση για δημιουργία ευρωπαϊκού στόλου πυροσβεστικών αεροσκαφών, καθώς ο γηρασμένος και ανεπαρκής στόλος πυροσβεστικών οχημάτων, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών σε μια χώρα που βρίσκεται γεωλογικά με βάση και την κλιματική αλλαγή σε υψηλού κινδύνου ζώνη, δεν καλύπτει τις ανάγκες για αέρια πυρόσβεση.
Εναρμόνιση με τον πρόσφατα ψηφισθέντα «Νόμο για την αποκατάσταση της Φύσης» της Ε.Ε. που ορίζει την αποκατάσταση της φύσης σε ποσοστό τουλάχιστον 20%.
Ολιστικός σχεδιασμός με συνεργασία ειδικών επιστημόνων για την σωστή ως προς τη φύση αναδάσωση, καθώς και για την αύξηση πρασίνου εντός του αστικού ιστού, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Προσκλήσεις στον ιδιωτικό τομέα για δράσεις Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης τόσο για την προστασία όσο και για την αποκατάσταση των δασών.