Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος ζητά νομοθετική διάταξη από τη Βουλή που θα βάλει τέλος στο υπάρχον νομικό καθεστώς που επιτρέπει την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κάθε μορφής έργων μέσα σε καμένες αναδασωτέες εκτάσεις με νομοθετική διάταξη που θα κατατεθεί από τον πρωθυπουργό και θα ψηφίσει η Βουλή.
Όπως αναφέρεται σε σχετική, επεξηγηματική ανάρτηση της προέδρου κ. Καρμανώφ στη σελίδα του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος στα τέλη Ιουλίου σχετικά με την σχέση δασικών πυρκαγιών και εγκατάστασης ανεμογεννητριών, «η σχέση υπάρχει και είναι άμεση, αλλά δεν είναι αυτή που υπολαμβάνουν πολλοί. Τα δάση δεν καίγονται προκειμένου να τοποθετηθούν σ’ αυτά ανεμογεννήτριες, αφού αιολικά πάρκα μπορούν ούτως ή άλλως να κατασκευάζονται μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Το επιτρέπει η δασική νομοθεσία, η οποία δυστυχώς τα τελευταία 15 χρόνια, με αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, έχει σε μεγάλο βαθμό εξουδετερώσει τη συνταγματική προστασία των δασών. Μέσα στα δάση επιτρέπονται πλέον κάθε είδους χρήσεις, από τουριστικές εγκαταστάσεις και επιχειρηματικά πάρκα μέχρι δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαιοειδών, εκπαιδευτήρια, θεραπευτήρια κ.λπ., συμπεριλαμβανομένων και των ανεμογεννητριών».
«Το πρόβλημα σε σχέση με τις ανεμογεννήτριες ήταν αλλού», συνέχιζε η κ. Καραμανώφ. «Σύμφωνα με το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος, από τη στιγμή που ένα δάσος καεί και κηρυχθεί υποχρεωτικά αναδασωτέο, απαγορεύεται ρητά και κατηγορηματικά η χρήση του για οποιονδήποτε άλλο σκοπό πλην της αναδάσωσης. Xρήσεις δηλαδή οι οποίες, καλώς ή κακώς, επιτρέπονται μέσα στα δάση, απαγορεύονται στα αναδασωτέα μέχρι να ολοκληρωθεί η αναδάσωση, μέχρι δηλαδή τα καμένα να ξαναγίνουν πραγματικό δάσος. Στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί, τα αναδασωτέα οφείλουν να παραμείνουν ήσυχα, απάτητα και εκτός κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Το “εμπόδιο” αυτό ήρθε να άρει η γνωστή απόφαση 2499/2012 του ΣτΕ, η οποία, παρά την κατηγορηματικά αντίθετη διάταξη του Συντάγματος, έκρινε ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία”».
«Με την απόφαση αυτή έγινε μια ριζική τομή στο άβατο των αναδασωτέων. Από κει και πέρα, όταν ένα δάσος καεί, όπως συμβαίνει όλο και συχνότερα εξαιτίας των πάγιων και αδιόρθωτων αδυναμιών του κρατικού μηχανισμού, ο κάθε επίδοξος επενδυτής δεν χρειάζεται πλέον να περιμένει την ολοκλήρωση της αναδάσωσης. Η εκμετάλλευση των αναδασωτέων μπορεί να ξεκινήσει την επομένη κιόλας της φωτιάς και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση απ’ ό,τι αν επρόκειτο για δάση, αφού η διατύπωση “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία” αφήνει περιθώρια για πολλές ερμηνείες», και κατέληγε η κ. Καραμανώφ:
« Το μέλλον, λοιπόν, για τα δάση της χώρας διαγράφεται ζοφερότερο από ποτέ. Τα δάση μας δεν κινδυνεύουν πλέον μόνο από τις πυρκαγιές, τυχαίες ή μη, ούτε από την ανικανότητα του κράτους για την πρόληψη και καταστολή τους. Πλήττονται περισσότερο και δη ανεπανόρθωτα από τις δικές μας συνειδητές και καθόλου τυχαίες νομικές επιλογές.»
«Η αναζήτηση τεχνικών λύσεων με τη μορφή ΑΠΕ για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι εύλογη. Οχι όμως σε βάρος των δασικών οικοσυστημάτων που κάνουν από μόνα τους, και μάλιστα καλύτερα και ανέξοδα, την ίδια δουλειά. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το καμένο δάσος, εκτός από το ίδιο δάσος που θα του δοθούν ο χρόνος και η ευκαιρία να ξαναγεννηθεί».
Η κ. Καραμανώφ προτείνει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Μια νομοθετική διάταξη που θα ψηφιστεί στο ελληνικό κοινοβούλιο για να επαναφέρει, χωρίς νομικά παράθυρα και εξαιρέσεις, την απόλυτη απαγόρευση στα αναδασωτέα κάθε άλλης χρήσης ή δραστηριότητας εκτός από την αναδάσωση. Ούτε ανεμογεννήτριες ούτε φωτοβολταϊκά ούτε τουριστικές εγκαταστάσεις ούτε οποιοδήποτε άλλο “έργο το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία”.
για να γίνει εφικτό το αίτημα για τη νομοθετική αυτή ρύθμιση, το Επιμελητήριο ζητά την ενεργοποίηση της κοινωνίας μ τη συλλογή υπογραφών και τη διάδοση του μηνύματος. Το ψήφισμα επίσης αναφέρει: “δεν είναι πρόταση ούτε παράκληση. Είναι απαίτηση και πρόκληση από όλους και προς όλους. Ο φόρος τιμής στους πεσόντες, τα δάκρυα για τα θύματα, οι ευχαριστίες σε πυροσβέστες και εθελοντές και τα συλλυπητήρια σε όσους έχασαν τα πάντα δεν αρκούν. Να γίνουν οι υπογραφές μας τόσες πολλές όσα και τα δέντρα που έγιναν στάχτη», αναφέρεται στο ψήφισμα που καλούνται να υπογράψουν οι πολίτες”
Και το ψήφισμα καταλήγει:
Οι φετινές καταστροφές, όπως οι περσινές, οι προπέρσινες και όλες οι προηγούμενες, δεν αποτελούν «ευκαιρίες» για επανίδρυση της χώρας μας με άλλο πρόσωπο. Το πρόσωπο της Ελλάδας είναι η φύση της και ο πολιτισμός που οικοδομήθηκε στη σταθερή και αδιατάρακτη σχέση του ανθρώπου με αυτήν.
Για μην γίνουμε εμείς η γενιά που άφησε το πρόσωπο αυτό να χαθεί, υπογράφουμε το παρόν ψήφισμα και ζητάμε από τον Πρωθυπουργό της χώρας να καταθέσει και από τη Βουλή να ψηφίσει την ακόλουθη νομοθετική διάταξη.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ
«Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο σκοπό. *
Η απαγόρευση διάθεσης και χρήσης περιλαμβάνει και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κάθε μορφής (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.λπ.), καθώς και οποιοδήποτε άλλο έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία.
Με τη δημοσίευση του παρόντος, οι κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές ανακαλούν υποχρεωτικά τις άδειες κατασκευής έργων καθώς και τις άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δραστηριοτήτων σε περιοχές που έχουν ήδη κηρυχθεί αναδασωτέες ή παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της πρώτης παραγράφου και οφείλουν να κηρυχθούν αναδασωτέες για το λόγο αυτό.
Οποιαδήποτε διάταξη αντίθετη προς τις ρυθμίσεις του παρόντος καταργείται».
Θυμίζουμε αυτούσιο το άρθρο 117 παρ. 3 του Συντάγματος:
« 3. Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό.»
Η Ελεύθερη Στερεά θυμίζει ότι η Περιφέρεια μας έχει πληγεί από τεράστιες δασικές πυρκαγιές τα τελευταία 3 χρόνια ενώ ταυτόχρονα τα σχέδια για τεράστιες βιομηχανικές μονάδες ΑΠΕ μέσα στα δάση απειλούν το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Θυμίζουμε ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην καμμένη Βόρεια Εύβοια απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση με νομοθετική ρύθμιση. Το ίδιο πρέπει να γίνει παντού στην Ελλάδα, για να αποκατασταθεί και η αυστηρή συνταγματική πρόβλεψη.
Καλούμε το Περιφερειακό Συμβούλιο να συμπαραταχτεί με το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και να πάρει την εξής απόφαση:
ΑΠΟΦΑΣΗ
Το Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας, εκτιμώντας ότι
1. Η καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων δασικών εκτάσεων μόνο τα τελευταία τρία χρόνια αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον της χώρας μας.
2. Οι καμένες δασικές εκτάσεις πρέπει όχι μόνο να είναι αυτοδίκαια αναδασωτέες στο σύνολο τους αλλά και να αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συντάγματος.
Εκφράζει την αγωνία του για το μέλλον των δασικών εκτάσεων και συμπαρατάσσεται με το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας, ζητώντας την νομοθέτηση της παρακάτω προτεινομένης διάταξης από την κυβέρνηση και την Βουλή των Ελλήνων.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΝΟΜΟΥ
«Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο σκοπό. *
Η απαγόρευση διάθεσης και χρήσης περιλαμβάνει και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κάθε μορφής (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.λπ.), καθώς και οποιοδήποτε άλλο έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία.
Με τη δημοσίευση του παρόντος, οι κατά περίπτωση αρμόδιες αρχές ανακαλούν υποχρεωτικά τις άδειες κατασκευής έργων καθώς και τις άδειες ίδρυσης και λειτουργίας δραστηριοτήτων σε περιοχές που έχουν ήδη κηρυχθεί αναδασωτέες ή παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά της πρώτης παραγράφου και οφείλουν να κηρυχθούν αναδασωτέες για το λόγο αυτό.
Οποιαδήποτε διάταξη αντίθετη προς τις ρυθμίσεις του παρόντος καταργείται».
ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΤΕΡΕΑ